U Beogradu je 10. januara, u 85. godini, preminuo je Milo Stojković, veliki crnogorski slikar. Rođeni Andrijevčanin i veliki slikar, sahranjen na Novom groblju u Beogradu.
O Stojkoviću i njegovim djelima su pisali brojni kritičari, novinari, književnici, među kojima je i Dobrašin Jelić koji je u knjizi „O knjigama i slikama“ objavljenoj u Beogradu, 2009. godine, naveo da je Milo Stojković rođen 1934. godine u Andrijevici i da je završio, sada već čuvenu, školu za primijenjenu umjetnost u Herceg Novom.
Dok je radio u Andrijevici, kao likovni pedagog, 1957. godine, postao je član Udruženja likovnih umjetnika Crne Gore. Tri godine kasnije, Veljko Đurić, u monografiji Slikari i vajari iz Crne Gore (1900 – 1960), uvrstio ga je u red „besmrtnih“.
Milo Stojković završio je Akademiju za pozorište, film, radio i televiziju. Kao stipendista Fonda za unapređenje likovnih umjetnosti, Beograd, 1964, išao je na studijske boravke u Francuskoj i Italiji. Imao je sreće. Jer, da je mogao da bira u koje dvije zemlje da ode, što se slikarstva tiče, sigurno je da bi opet odabrao iste staze.
Godinama je radio kao likovni urednik na televiziji u Beogradu. Imao je više od dvadeset samostalnih izložbi, i više grupnih. Dobitnik je više nagrada, od kojih i prve jugoslovenske nagrade na temu „Petao na trgu“, za koju su mu nagrade dodijelili Udruženje likovnih umjetnika Srbije i Udruženje likovnih umjetnika primijenjene umjetnosti, 1989 i Nagrade „17. jul“, koju mu je dodijelila Skupština opštine Andrijevica, 1994. godine.“
Milo Stojković je rodnoj Andrijevica poklonio 103 svoja umjetnička djela – slike i grafike, koja čine njegov legat, u Centru za kulturu i sport „Mihailo Lalić“.
U Beranama je, 1958. i 1961. godine, imao samostalne izložbe, a njegove slike krase domove mnogih Beranaca i institucija. U velikoj umjetničkoj produkciji, oslikao je mnoge pejzaže Vasojevića, a posebno mjesto na njegovim slikama ima Lim.